Gönderen : Hipokondriyak
Gel, bildiklerini unut
Düşün bir daha, yeniden
Yeter, verdikleri hep umuttu
Onu da aldılar elinden
Durma, orda öyle
Hayat ellerinden
Akıp giderken
Bırakma, peşini asla
Eğer sen istersen,
Çekip gitmezsen,
Yeter!
Kader mi rezil etti insanı?
Vezirler masum mu söyle?
Neden dolan her yanı?
Uyan bak gitmez bu böyle!
Durma, orda öyle
Hayat ellerinden
Akıp giderken
Bırakma, peşini asla
Eğer sen istersen
Çekip gitmezsen
Yeter!
Yeter bu dert, bu işkence; istedikleri hep aynı,
Hepsi de beter birbirinden ve sen hep susuyorken
Aldanıp, onlara kanıp, yalanlarına ortak oldun
Ve durdun, boş hayaller kurdun!
Bir pay kalır sandın, yanıldın, elindekiyle avundun
Ne olur, bu kadar aptal olma
Kendini onların eline bırakma
Sen de bilirsin, burda vaat çok
Gerçeklere gelince, hiçbiri ortada yok!
C.tesi Haz. 27, 2009 7:29 pm
