Arkadaslik uzerine
Vietnam'da savastiktan sonra sonunda evine dönmekte olan bir asker
hakkinda bir hikaye anlatilir.San Francisco'dan ailesini aradi
-Anne baba, eve dönüyorum, ama sizden birsey rica ediyorum.
Yanimda bir arkadasimi da getirmek istiyorum.
-Memnuniyetle, onunla tanismak isteriz,diye cevapladilar.. Ogullari,
-Bilmeniz gereken birsey var diye devam etti.
-Arkadasim savasta agir yaralandi. Bir mayina basti ve bir koluyla ayagini kaybetti.
Gidecek hiçbir yeri yok, ve onun gelip bizimle kalmasini istiyorum.
-Bunu duyduguma üzüldüm oglum. Belki onun baska bir yer bulmasina yardimci olabiliriz.
-Hayir. Anne, baba, onun bizimle yasamasini istiyorum.
-Oglum, dedi babasi,
-Bizden ne istedigini bilmiyorsun. Onungibi özürlü biri bize korkunç bir yükolur. Bizim
kendi hayatimiz var, ve bunun gibi birseyin hayatimiza engel olmasina izin veremeyiz.
Bence bu arkadasini unutup eve dönmelisin. O kendi basinin çaresine bakacaktir.
Oglu o anda telefonu kapatti.
Ailesi ondan bir süre haber alamadi. Ama birkaç gün sonra, San Francisco
polisinden bir telefon geldi. Ogullarinin yüksek bir binadan düsüp
öldügünü ögrendiler. Polis bunun intihar olduguna inaniyordu.
Üzüntü dolu anne-baba hemen San Francisco'ysa uçtular ve Ogullarinin
cesedini tespit etmek için sehir morguna götürüldüler.
Onu tanidilar, ve bilmedikleri birsey daha ögrenince dehsete
düstüler:
Ogullarinin sadece bir kolu ve bir bacagi vardi. Bu hikayedeki
aile de bir çogumuz gibi. Güzel olan yada birlikte olmaktan
zevk aldigimiz insanlari sevmek bizim için çok kolay, ama bize
rahatsizlik veren yada yanlarinda kendimizi rahatsiz
hissettigimiz insanlari sevmiyoruz. Bizim kadar saglikli, Güzel yada
akilli olmayan insanlarin yanindan uzak durmayi tercih ediyoruz.
Neyseki, bize bu sekilde davranmayan biri var. Biz nekadar
bozulmus olursak olalim, bizi sonsuz ailesinin yanina çagiran sartsiz
sevgiyle seven biri.
Bu gece, uyumadan önce, insanlari oldugu gibi kabul edebilmemiz ve bizden farkli olanlara
karsi daha anlayisli olabilmemiz için gereken gücü vermesi için Allah'a kisa bir dua
edelim.
Kalbimizde Arkadaslik adinda bir mucize var.
Nasil oldugunu veya Nasil basladigini anlamazsiniz.
Ama bu özel armagani bilirsiniz ve Arkadasligin Tanri nin en büyük armagani oldugunu
anlarsiniz.
Gerçekten de arkadaslar çok nadide mücevherlerdir. Sizi gülümsetip
basarmaniz için cesaret verirler. Sizi dinlerler ve kalplerini size
açmak isterler. Bugün arkadaslariniza onlarla ne kadar ilgilendiginizi
gösterin. Bu yaziyi ARKADAS olarak gördügünüz herkese gönderin
. Eger size geri gelirse, o zaman sonsuza kadar bir arkadasiniz
oldugunu anlayacaksiniz.
Salı Haz. 09, 2009 10:46 am