Son söz
Savasin en kanli gunlerinden biri. Asker,en iyi arkadasinin az ileride kanlar
içinde yere dustugunu gordu. Insanin basini bir saniye bile siperin uzerinde
tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar. Asker tegmene kostu.
- Tegmenim,
firlayip arkadasimi alip gelebilir miyim?
- "Delirdin mi?der gibi bakti tegmen.
- Gitmeye deger mi? Arkadasin delik desik olmus.
- Buyuk olasilikla olmustur
bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma" Asker israr etti. Tegmen:
- Peki.. Git o zaman ....
Inanilmasi guc bir mucize. Asker o korkunç ates yagmuru altinda
arkadasina ulasti. Onu sirtina aldi kosa kosa dondu. Birlikte siperin içine
yuvarlandilar. Tegmen, kanlar icindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere
tasiyan aaskere dondu:
- Sana degmez,hayatini tehlikeye atmana degmez, demistim.
- Bak hakli ciktim. Bu zaten olmus. - Degdi tegmenim " dedi asker.
- Degdi tegmenim " dedi asker.
- Nasil degdi?" dedi tegmen.
- Bu adam olmus gormuyor musun?
- Gene de degdi komutanim.
- Cunku yanina ulastigimda henuz sagdi.
- Onun son sozlerini duymak dunyaya bedeldi benim icin. Ve arkadasinin son
sozlerini hickirarak tekrarladi tegmene:
"Jim!..Gelecegini biliyordum!.." demisti arkadasi...
"Gelecegini biliyordum!....."
Salı Haz. 09, 2009 10:44 am