geçenlerde TV'de iskambilden ev diye bir film çıktı. sanırım eski bir film.ama ben ilk defa izledim.ve izlerken acayip heyecanladın, bazen ürktüm, bazen ağlayasım geldi.
filmin özeti;(uzun ama çok güzel okuyun bence)
bir kız çocuğu var bu kız 4 dil biliyor. babası inşaat mühendisi. babasının başına birgün bir kaza geliyor ve binanın en yüksek katından (baya da yüksek) düşüyor. kız bunu görüyor.o an konuşma yeteneğini kaybediyor. dilini yutmadığı halde bir daha konuşamıyor veya konuşmuyor. annesi bunu doktora filan götürüyor doktorlar tedavi olmasını istiyor ama annesi bir türlü kızını doktorlara vermek istemiyor.çünkü o hastahanede çocuklara afedersiniz gerizekalı muamelesi yapılıyor.çocuk bir gün evde iskambilden bir bina yapıyor.(babasının düştüğü binayı) hem de çok güzel yapıyor.annesi bunu görünce hemen resimlerini çekiyor.yukarıya doğru bakıyor ve elleriyşe yukarı çıkmaya çalışıyor.evin tavanını gökyüzü olarak görüyor ve babasının da gökyüzünde olduğunu düşünüyor. annesi bu binanın resimlerini çekerken yanlışlıkla evi deviriyor.kız çığlık atmaya başlıyor.kadın bu resimleri doktorlara götürüyor.bunu ancak çok akıllı birinin yapabileceğini söylüyor.aradan çok zaman geçiyor ama kız hala konuşmamakta.bu arada annesi o iskambilden evi gerçeğe geçirmeye başlıyor.bu sefer iskambil yerine gerçek tahtalar kullanıyor ve kocaman bir bina yapıyor.kız bu binanın ortasına geçiyor ve yine gökyüzüne(aya) doğru bakıyor. çıkmaya çalışıyor. uykua dalıyor.rüyasında babasını görüyor.uyandığın kız binanın en tepesindedir.düşmek üzereyken annesi tutuyor. kız ilk defa annesine sarılıp "babamı özledim" diyor ve ağlaşıyorlar filan film bitiyor..
bu uzun yazıyı üşenmeden okuduğunuz için tşk.