Her sabah düşünür oldum neden bu kapı çalmaz diye hep sorarım kendime neden gün ışıgından hoşlanmam diye kendime acaba ben bir vampirmiyim insanların kanını emip ruhlarını calıp hayallerini cürüten birisimiyim diye galiba bu lanetden hic kurtulamıycam galiba her gece bir insanın iyilik dolu ruhunu emip onun da benim gibi lanet olacak ama en cok neyi isterdim bilirmisiniz keske bir sabah uyanıp o güsel günesin ışıgında ısınmak isterdim ama olmuyor ne zaman görsem ruhum beni en gelliyor ne zaman baksam gözlerim yanıyor bu sonsuz lanetten nasıl kurtulacam ben acaba her gün sahte bir hayat yaşayıp her gün masum birini öldürmekden usandım artık biri gelse de benimde ruhumu emse beni bu lanetten kurtarsa ama olmuyor işte her gece defalarca aynı şey aynı kader neyse umarım bir gün kurtulurum umarım bir gün bende diger normal insanlar gibi gün ışıgında hissetmek isterim belki de bir gülün kokus ve ya güsel bir yemegin tadını anların neyse ben yine gidiyim bir insanın hayallerini enmeye